Spalio 8–27 d.
Filmo „Kas, jei ne mes?“ centre – aktyvistės Darja, Nina ir Tania, kurios 2020-ųjų Baltarusijos protestų fone siekia mobilizuoti visuomenę ir į paviršių iškelti A. Lukašenkos režimo pavojus. Žmogaus teisėms tapus „ekstremizmu“, filmo protagonistės nenustoja kovoti, rizikuodamos savo laisve ir saugumu.
Seansą pradėsime su vienos iš aktyvisčių laišku iš Baltarusijos kalėjimo (Vilniuje jį įgarsins aktorė Elžbieta Latėnaitė, Kaune „Polyglot Language Organization“ direktorė Veranika Vyhouskaya). Po filmo liksime pokalbiui su protagoniste Tania Hatsura-Yavorskaya.
Filmo peržiūra organizuojama bendradarbiaujant su Goethe’s institutu Lietuvoje.
Хто, калі не мы? Барацьба за дэмакратыю ў Беларусі
У 2020 годзе Беларусь стала сцэнай масавых пратэстаў супраць 30-гадовай дыктатуры Лукашэнкі, на якой жанчыны часта змагаліся на першай лініі. Фільм сочыць за трыма з іх: Дар’яй, Нінай і Таняй.
Пасля арышту яе калегаў з Праваабарончага цэнтру „Вясна” Дар’я, адданая справе абароны правоў чалавека, працягвае сваю дзейнасць у выгнанні. У Беларусі 74-гадовая Ніна працягвае свой пратэст з ціхай настойлівасцю і ўсведамленнем рызыкаў арышту.
Таня, заснавальніца фестывалю правоў чалавека Watch Docs, жыве асобна ад мужа і сына, якія тым часам ўцяклі ва Украіну.
Пасля поўнамаштабнага ўварвання Расіi ва Украіну беларуская грамадзянская супольнасць сутыкнулася з новымі выклікамі. Нават калі кола паступова сціскаецца вакол апошніх супраціўнікаў у Беларусі, надзея на змены ніколі не знікае.